accordingnaar Dembro¨der et al. [41], de grote-scale heterogeniteiten in verband met de cast microstructuur (dendrieten en interdendritische regio's) kunnen de resonanties beïnvloeden met golflengtes van de volgorde van de spating van de dendriet. Na de procedure beschreven door Dembro¨der et al. [41], elastische coëfficiënten van alle monsters werden verfijnd op basis van de 50 eigenmodi met de laagste frequentie (grijs gemarkeerd in fig. 5a-d) van eenniet-lineaire kleinste kwadraten fit procedure. Hetnemen van een kijkje op de verschillen tussen de experimenteel waargenomen resonantiefrequenties dasspelden en die berekend op basis van de verfijnde monster parameters fcalc bij kamertemperatuur opbrengsten afwijkingen tussen 0,33 en 0,6 kHz gemiddeld, welke documenten de goede kwaliteit van de verfijningen. In FIG. 5 worden deze verschillen geplot als een functie van de eigenmodes van de laagste tot de hoogste resonantiefrequentie. Dembro¨der et al. [41] hebben aangetoond dat dit verschil toeneemt met afnemende steekproefomvang. Het belangrijkste is dat goede resultaten worden verkregen wanneer de afmetingen van het monster de gemiddelde afstand tussen dendrieten met ten minste een factor van 10. De auteurs concludeerden ook dat gemiddelde afwijkingen van minder dan 2 kHz aanvaardbaar zijn. Zoals te zien in figuur 5, de gemiddelde verstrooiing waargenomen in dit werkniet overschrijdt deze waarde

precision dilatometrie werd gebruikt om de temperatuurafhankelijkheid van de coëfficiënt volgen thermische uitzetting ath. Thermische ver- stam eth,namelijk de relatieve verandering van de monsterlengte DLL0 (L0: lengte van het monster bij 293 K) met de temperatuur, gemeten tussen 100 en 1573 K via een inductieve meter dilatometer type DIL402c van Netzsch zoals beschreven in [ 41]. Zoals blijkt uit fig. 4b (model ingeklemd tussen twee keramische staven, thermokoppel sluiten maarnogniet verbonden), de voor het meten van thermische uitzetting monsters hadden dezelfde geometrie en-/ crystallographic oriëntatie als die welke voor de beoordeling van de elastische stijfheden, zie tabel 3. de dilatometer werd gekalibreerd met standaardmonsters van dezelfde lengte van korund. Alle experimenten werden uitgevoerd in Heatmosfeer tegen verwarmingstarieven van 2 Kmin. De coëfficiënten van lineaire thermische expansie ATH ¼ Oeth-iet worden bepaald als de eerste derivaten van de overeenkomstige krommen van de spanningstemperatuur. Daartoe 40 (stam, temperatuur) dataparen binnen een interval van ± 1,5 K rond elke temperatuur Ti benaderd door een tweede/order polynoom waarvan athðTiÞ berekend.=-

short van: berekenen van fasediagrammen) is oorspronkelijk ontwikkeld door Kaufmann Bernstein [45] worden gebruikt voor het berekenen fasenevenwichten in multicomponent legeringen [46, 47]. In het huidige werk, thermocalc (een toestand-ofthe-art Calphad-implementatie) in combinatie met database TCNI8, versie 2019b [35]) werd gebruikt om thermodynamische evenwicht te berekenen met een focus op C--Solvus-temperaturen en de chemische stof samenstellingen van de c-en c&fasen. Bovendien werden liquidus en-Solidus-temperaturen en de C-volume FRAC&--ties berekend als een functie van de temperatuur voor alle vier legeringen. Deze berekeningen zijn gebaseerd op een homogene chemische distributie van legering elementen in onze SX. In werkelijkheid is er een dendritische stolling met dendritische (D) en interdendritische (ID) -gebieden die verschillende chemische samenstellingen bevatten. Zoals in [36] is getoond, worden de verschillen in gemiddelde chemische samenstellingen tussen D- en ID-regio's verwerkt door een aanpassing van volumefracties, de C-channels en de C&cuboïden in-beide regio's hadden dezelfde samenstelling . Daarom werd geen poging gedaan om differentiëren tussen D en ID's, wat de chemische samenstelling van de beide fasen betreft.-&