3.1.2. ST-specimens

figure 6 toont SEM-microfoto'sna de SP-warmtebehandeling. De grenzen van gesmolten zwembaden en dendritische structuren verdwenen. Het HX ST-specimen presenteerde Equiaxed Grain Morphology bij lagere vergroting (Figuur 6A). Die specimen toonde ook veel tweelingen op hogere vergrotingen (figuur 6b). Voor het HXa-exemplaar was de graanmorfologie van St-exemplaar vergelijkbaar met die van het-built-monster (Figuur 6C). Twee hoofdverschillen werden waargenomen tussen het HX-specimen en het HX-a-specimenna ST-behandeling: in de laatste werd de korrelgrens dikker met carbide, en die fijne carbiden werden gevormd in de graan (figuur 6D). In de eerste, aan de andere kant werden er geen carbiden in de grens waargenomen, en de grensgrens was dunner dan die van het HX-a St-specimen (figuur 6b). We hebben SEM-analyse uitgevoerd van de HX-A als-built-specimen bij de grensgrens; De resultaten worden gepresenteerd in Figuur 7A. M6C, SIC, en YC werden gevormd bij de grensgrens. Deze carbiden bij de korrelgrens moeten de grens hebben vastgemaakt tijdens de warmtebehandeling van de oplossing. We hebben Fe-SEM-analyse uitgevoerd bij de grensgrens in het HX-a St-specimen. Figuur 7b toont de FE-SEM-microfoto van de HX-a ST-specimen. MC (SI, Y), (MO, W) 6C, en CR23C6-carbiden werden gevormd bij de graangrens. Deze veroorzaakten hoofdzakelijk het graangrens-pinning-effect om uiteindelijk een kolomkorrelmorfologie-

----<Figure 8 toont de IPF's van de HX- en HXa-specimens bij de St Conditie. Na de warmtebehandeling van de oplossing toonde het HX-exemplaar gegiecherde granen en de oriëntatie willekeurig (Figuur 8A). Het grootste deel van de korrels hebben een richting (figuur 8a). Het HXa-exemplaar leek echter vergelijkbaar te zijn met het HXA als>built-specimen (figuur 5b); Dat wil zeggen, het had een kolomzeurkorrelmorfologie en de helft van de korrels bleef langs de100 

100

dIntirection (figur

8b).----------fig

fig

ure 9A toont EDS-mapping van de HX

a ST-specimen, die Morich carbiden in de graan aangeeft. Er was ook de vorming van een oxide van Y en SI-Containing C in de graan (zie figuur 9A). Om de reden te vinden voor de accumulatie van M6C-carbiden langs de interdendedritische regio'sna de warmtebehandeling van de oplossing, voerden we EDS-mapping uit bij de interdendedritische gebieden van het HX-A als-built-specimen (figuur 9b); Bij de interdendedritische regio's werden MO, SI, C en O gesegregeerd. Materialen 2021, 14, X voor peer review 8 van 16 Figuur 9A toont EDS-mapping van de HX-a St-specimen, die Mo-rich carbiden in de graan aangeeft. Er was ook de vorming van een oxide van Y en SI-Containing C in de graan (zie figuur 9A). Om de reden te vinden voor de accumulatie van M6C-carbiden langs de interdendedritische regio'sna de warmtebehandeling van de oplossing, voerden we EDS-mapping uit bij de interdendedritische gebieden van het HX-A als-built-specimen (figuur 9b); Bij de interdendedritische regio's werden MO, SI, C, en O gescheiden.--------- We heeft een kruiptest uitgevoerd langs de richting van de bouw (verticaal exemplaar) ennormaal tot gebouw Aanwijzingen (horizontaal exemplaar); De kruipcurves worden gepresenteerd in figuur 10. In de alsbuilt-toestand vertoonde het verticale HX-specimen een kruipend leven van 13,8 uur, terwijl het HXA-specimen een kruipend leven 1,46 keer hoger, 20,2 h (figuur 10A) vertoonde. Bovendien onthulde de HXa een hogere kruip-riture-verlenging (5,7%) dan de HX (2,8%). De HX alsbuilt horizontale exemplaar vertoonde een langere engere levensduur (3,4 uur) dan het HX

a horizontaal exemplaar (0,26 uur), maar de reukstam was bijna hetzelfde in beide exemplaren (figuur 10b). Figuur 10c toont de kruipeigenschappen van St verticale exemplaren. Het HX-specimen vertoonde een kruipend leven van 3,7 uur, terwijl het HX

a-specimen acht keer hoger, 29.6 uur een kruipend leven vertoonde. De HXA toonde een hogere kruipriture verlenging (15,6%), bijna het dubbele van die van de HX (7,5%). Het HX ST Horizontaal exemplaar vertoonde een langere engere levensduur (3,6 H) dan het HXa horizontaal exemplaar (0,26 uur), maar de rek van de kruip

rompting was bijna hetzelfde in beide exemplaren (Figuur 10D). Materialen 2021, 14, X voor peer Review 9 van 16 We hebben een kruiptest uitgevoerd langs de richting van de bouw (verticaal exemplaar) ennormaal tot aanwijzingen (horizontaal exemplaar); De kruipcurves worden gepresenteerd in figuur 10. In de als

built-toestand vertoonde het verticale HX-specimen een kruipend leven van 13,8 uur, terwijl het HXa-specimen een kruip leven 1,46 keer hoger, 20,2 h (figuur 10A) vertoonde. Bovendien onthulde de HXa een hogere kruip

riture-verlenging (5,7%) dan de HX (2,8%). De HX als

built horizontale exemplaar vertoonde een langere engere levensduur (3,4 uur) dan het HXa horizontaal exemplaar (0,26 uur), maar de reukstam was bijna hetzelfde in beide exemplaren (figuur 10b). Figuur 10c toont de kruipeigenschappen van St verticale exemplaren. Het HX-specimen vertoonde een kruipend leven (3,6 H) dan het HX-A----horizontale exemplaar (0,26 uur), maar de rek van de kruip-rompting was bijna hetzelfde in beide exemplaren (Figuur 10D).-

figure 11 toont de oppervlakken van de kruipen
oppen. Het is duidelijk uit figuur 11A, B dat de HX en HX

a As \\ Nbuilt verticale exemplaren langwerpige korrels vertoonden, die uiteindelijk denecking tonen en breuk induceren. Daarentegen kan eennogal splitsing \\ Nlike oppervlak worden waargenomen op de horizontale monsters van AS \\ Nbuilt HX en HX \\ Na (figuur 11c, D, respectievelijk). Vanzelfsprekend resulteerde de scheuren loodrecht op de stresas in het splitsing \\ Nlike oppervlak langs de dendritische structuur, wat aangeeft dat het broosgedrag en de lagere ductiliteit \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\n \\nn \\n \\n \\n \\n \\n \\n