3.1.2. ST specimens

Figuur 6 toont SEM micrografen na ST warmtebehandeling.De grenzen van gesmolten poelen en dendritische structuren verdwenen.Het HX ST-specimen presenteerde equiaxed korrelmorfologie bij lagere vergrotingen (Figuur 6a).Dat monster toonde ook een heleboel tweelingen bij hogere vergrotingen (Figuur 6b).Voor de HX-een specimen, de ST-specimen, de morfologie van de korrel, was vergelijkbaar met die van de a s-gebouwde monster (Figuur 6c).Er werden twee belangrijke verschillen waargenomen tussen het HX-specimen en de HX.-een monster na de ST-behandeling: in het laatste geval werd de korrelgrens dikker met carbide, en werden die fijne carbiden gevormd in de korrel (Figuur 6d).In de eerste, aan de andere kant, werden geen carbiden waargenomen in de korrel, en de korrelgrens was dunner dan die van de HX-een ST-specimen (Figuur 6b).We hebben de SEM-analyse van de HX uitgevoerd.-a als-gebouwde specimen aan de korrelgrens;de resultaten worden weergegeven in Figuur 7a.M6C, SiC en YC werden gevormd aan de graangrens.Deze carbiden aan de korrelgrens moeten de grens hebben vastgeklemd tijdens de oplossing warmtebehandeling.Wij hebben FE uitgevoerd-SEM-analyse aan de korrelgrens in de HX-een ST-specimen.Figuur 7b toont de FE-SEM micrograph van de HX-een ST-specimen.MC (Si, Y), Mo, W)6C en Cr23C6 carbiden werden gevormd aan de korrelgrens.Deze hebben vooral geleid tot de invloed van de korrelgrens om uiteindelijk een colonne korrelmorfologie te handhaven.Nee.

Figuur 8 toont de IPF's van de HX en HX-een specimens in de ST-toestand.Na de warmtebehandeling van de oplossing toonde het HX-monster equiaxed granens en de oriëntatie was willekeurig (Figuur 8a).De meeste korrels hebben een richting langs (Figuur 8a).De HX-een specimen leek vergelijkbaar te zijn met de HX-a als-gebouwde specimen (Figuur 5b);dat wil zeggen, het had een colonne korrel morfologie en de helft van de korrels bleef langs de<100>richting (Figuur 8b).

Figure 9a toont EDS-mapping van de HX-een ST-specimen, dat Mo aangeeft-rijke carbiden in het graan.Er was ook de vorming van een oxide van Y en Si-met C in de korrel (zie Figuur 9a).Om de reden te vinden voor de accumulatie van M6C-carbiden langs de interdendritische gebieden na de oplossing warmtebehandeling, hebben we EDS-mapping uitgevoerd in de interdendritische gebieden van de HX-a als-gebouwde specimen (Figuur 9b);in de interdendritische regio's, Mo, Si, C en O werden gescheiden.Materialen 2021, 14, x VOOR PEER HERZIENING 8 van 16 Figuur 9a toont EDS-mapping van de HX-een ST-specimen, dat Mo aangeeft-rijke carbiden in het graan.Er was ook de vorming van een oxide van Y en Si-met C in de korrel (zie Figuur 9a).Om de reden te vinden voor de accumulatie van M6C-carbiden langs de interdendritische gebieden na de oplossing warmtebehandeling, hebben we EDS-mapping uitgevoerd in de interdendritische gebieden van de HX-a als-gebouwde specimen (Figuur 9b);in de interdendritische regio's, Mo, Si, C en O werden gescheiden.

We deden een griezeltest langs de richting van het gebouw (verticaal specimen) en normale richting van het gebouw (horizontale specimen);de krommen van de engerd worden weergegeven in figuur 10.-gebouwde toestand, het verticale HX-specimen vertoonde een griezelige levensduur van 13.8 h terwijl het HX a-specimen een griezelleven 1.46 keer hoger vertoonde, 20.2 h (Figuur 10a).Bovendien, de HX-een onthuld hogere griezel-scheurverlenging (5.7%) dan de HX (2.8%).De HX als-gebouwde horizontale specimen met een langere griezellevensduur (3.4 h) dan de HX-een horizontaal monster (0.26 h), maar de breukstam was bij beide exemplaren bijna hetzelfde (Figuur 10b).Figuur 10c toont de griezeleigenschappen van ST verticale exemplaren.Het HX-specimen vertoonde een griezelige levensduur van 3.7 h, terwijl de HX-Een specimen toonde een eng leven acht keer hoger, 29.6 h.De HX-een toonde een hogere griezel-scheurverlenging (15.6%), bijna dubbele verlenging van de HX (7.5%).Het HX ST-horizontale specimen vertoonde een langere griezellevensduur (3.6 h) dan de HX.-een horizontaal monster (0.26 h), maar de engerd-bij beide exemplaren (Figuur 10d) was de scheurverlenging bijna hetzelfde.Materialen 2021, 14, x VOOR PEER REVIEW 9 van 16 We hebben een griezeltest uitgevoerd langs de richting van het gebouw (verticaal specimen) en normale richting van het gebouw (horizontale specimen);de krommen van de engerd worden weergegeven in figuur 10.-gebouwd toestand, het verticale HX specimen vertoonde een griezelleven van 13.8 h terwijl de HX-een specimen vertoonde een griezelleven 1.46 maal hoger, 20.2 h (Figuur 10a).Bovendien, de HX-een onthuld hogere griezel-scheurverlenging (5.7%) dan de HX (2.8%).De HX als-gebouwde horizontale specimen met een langere griezellevensduur (3.4 h) dan de HX-een horizontaal monster (0.26 h), maar de breukstam was bij beide exemplaren bijna hetzelfde (Figuur 10b).Figuur 10c toont de griezeleigenschappen van ST verticale exemplaren.Het HX-specimen vertoonde een griezelleven (3.6 h) dan de HX.-a horizontale specimen (0.26 h), maar de engerd-bij beide exemplaren (Figuur 10d) was de scheurverlenging bijna hetzelfde.

Figuur 11 toont de engerd-scheuren van oppervlakken.Uit figuur 11a,b blijkt dat de HX en HX-a als-gebouwde verticale monsters vertonen langwerpige korrels, die uiteindelijk nekvorming vertonen en fractureren veroorzaken.In tegenstelling, een nogal decolleté-zoals oppervlak kan worden waargenomen op de-gebouwd HX en HX-horizontale exemplaren (Figuur 11c,d, respectievelijk).Het is duidelijk dat de scheuren loodrecht op de spanningsas resulteerden in de splitsing.-zoals oppervlak langs de dendritische structuur, wat wijst op broos gedrag en lagere draagkrachtNee.