a solaire cel, of fotovoltaïsche cel, is een apparaat dat licht omzet in elektrische stroom met behulp van het photovoltaïsche effect. De eerste zonnecel werd geconstrueerd door charles fritts in in de jaren 1880. [11] De Duitse industrieel ernst Werner von Siemens was onder degenen die het belang van deze ontdekking erkenden. [12] in 1931, de Duitse ingenieur Bruno, de Duitse ingenieur Bruno, de Duitse ingenieur Bruno Lange ontwikkelde een fotocel met behulp van silver selenide in plaats van copper -oxide, [13] alhish the prototype selenium cells omgezet minder dan 1% van het invallende licht in elektriciteit. Na het werk van russell ohl in de jaren 1940, hebben onderzoekers Gerald Pearson, calvin Fuller and Daryl Chapin de silicon solaire cel in 1954 4.5–6%.In 1957, Mohamed M. Atalla/developed the process of silicon surface passivation by thermal oxidation at Bell Labs.[16][17] The surface passivation process has since been critical to solaire celefficiëntie. [18]  as van 2022

crystalline silicium. De array van een photovoltaïsch systeem, of PV -systeem, produceert direct stroom (dc) vermogen die fluctueert met het zonlicht  39; s intensiteit. Voor praktisch gebruik vereist dit meestal conversienaar&alternating stroom#(ac), door het gebruik van inverers. [10] multiple zonnecellen zijn verbonden in panelen. Panelen worden aan elkaar bedraad om arrays te vormen, vervolgens gebonden aan een omvormer, die stroom produceert bij de gewenste spanning, en voor AC, de gewenste frequentie fase. /many residentiële PV -systemen zijn verbonden met het rooster waar

101; ver beschikbaar, vooral in ontwikkelde landen met grote markten. [20]&in deze#Grid Connected PV -systemen, gebruik van energieopslag is optioneel. In bepaalde toepassingen zoals satellieten, vuurtorens of in ontwikkelingslanden worden batterijen of extra stroomgeneratoren vaak toegevoegd als terug ups. Dergelijke-standaard-alone Power Systems PertMit -bewerkingen 'snachts en op andere momenten van beperkt zonlicht.-