1. materialen en methoden

De exacte chemische samenstellingen (in massa%) van Hastelloy-x-legeringen met 0 en 0,12 yttrium worden respectievelijk HX en HX-a genoemd, en Worden getoond in Tabel 1. Deze twee exemplaren werden gebouwd in de vorm van een 45 × 45 × 45 mm-kubus met behulp van de EOS M290 SLM-machine (EOS, Robert-stirling-ring 1, 82152, Krailling, Bavaria, Duitsland) in a Beschermende A-atmosfeer met behulp van pre-elloyed Powders en dezelfde verwerkingsparameters. We hebben standaard warmtebehandeling uitgevoerd voor zowel de HX- als HX-a-exemplaren. Oplossing warmtebehandeling (ST) werd uitgevoerd bij 1177 ◦C gedurende 2 uur, gevolgd door luchtkoeling tot kamertemperatuur

] de kruiptest, we hebben de kubus in een aantal platen met een dikte van 3,1 mm; Van deze platen werden de kruiptestspecimens uitgesneden met behulp van een electro discharge draad snijmachine. De afmetingen van de meter van elk exemplaar waren 19,6 × 2,8 × 3,0 mm. We hebben de Creep-test onder 900 ◦C80 MPA-omstandigheden uitgevoerd. De exemplaren werden gepolijst met behulp van SIC Emery Paper tot Grade 1200gevolgd door diamantplakken tot colloïdaal silica (0,5 μm) met behulp van een starers (Ballerup, Denemarken) automatische polijstmachine. Alle exemplaren werden vervolgens met ethanol gewassen in een ultrasoon bad gedurende 10 minuten. We zijn de specimens geëtst met 20% fosforzuur

dispersive spectroscopie (EDS) (S3700N type EDS Apparatuur vervaardigd door Horiba Seisakusho Co., Ltd., Kyoto, Japan), en veldemissie-elektronenmicroscopie (Fe-SEM) (JSM/7100, JEOL, TOKYO, JAPAN) bevestigd aan een EDS (edaxametex 9424). Image J-software (64#bit Java 1.8.0_172) werd gebruikt om scheurfractie en porositeitsmetingen te analyseren.+--3.---resultaten

resultaten 

].n 3.1.microstructuur observatie

3.1.1. asbuilt exemplaren

figure 1 toont de HX en HX A-specimens 'optische microstructuren in debuilt-toestand. Alles waren vervaardigd met behulp van dezelfde verwerkingsparameters. Het HXa-specimen vertoonde meer scheuren dan HX (figuur 1A) omdat het HX-a-specimen extra yttrium (Y) legeringselementen bevatte die het HX-specimen ontbrak. Het opmerkelijke punt is dat alle scheuren parallel waren aan de richting van de bouw (BD) (Figuur 1B). De scheurfracties voor de HX- en HXa-monsters zijn respectievelijk 1% en 5%.

-----

figure 2 toont SEM-microGrografen van de als-built-specimen. Bij lagere vergroting toonden alle exemplaren gesmolten zwembadgrenzen en stolingsstructuren, zoals graangrenzen en dendrieten (figuur 2A, B voor HX en figuur 2C, D voor HX-A). Figuur 2B toont scheuren bij hogere vergroting in het HX-specimen. In beide exemplaren werden de scheuren langs de graangrens gevormd en verschenen in interdendritische regio's.

WE voerde EDS-mapping scans op bij de scheuren van de HX- en HXa-exemplaren. EDS-analyse onthulde SIC-carbiden en W6C-formatie in het HX-specimen (Figuur 3A). In het HX-a-specimen toonden EDS-mapping bij de barst de vorming van YC (Figuur 3B)-.

A alsbuilt-specimen, dat het bestaan ​​van kleine Y-oxide (YTTRIA) en SI-oxide (silica) deeltjes in de korrel aangeeft. De elektronenbackscatter-diffractie (EBSD) kristallografische oriëntatiekaarten van beide monsters in de als-built-toestand (figuur 5) onthulde kolomkorrels die bijna parallel zijn gericht op de richting van de bouw. In het HX-specimen zijn sommige korrels in de richting georiënteerd en sommige staan ​​in de richting (figuur 5a). Aan de andere kant zijn de korrels in het HX-a-specimen enigszins fijner en georiënteerd in de richting (figuur 5b)--