3.1.2. ST-specimens

figure 6 toont SEM-microfoto'sna de SP-warmtebehandeling. De grenzen van gesmolten zwembaden en dendritische structuren verdwenen. Het HX ST-specimen presenteerde Equiaxed Grain Morphology bij lagere vergroting (Figuur 6A). Die specimen toonde ook veel tweelingen op hogere vergrotingen (figuur 6b). Voor het HXa-exemplaar was de graanmorfologie van St-exemplaar vergelijkbaar met die van het-built-monster (Figuur 6C). Twee hoofdverschillen werden waargenomen tussen het HX-specimen en het HX-a-specimenna ST-behandeling: in de laatste werd de korrelgrens dikker met carbide, en die fijne carbiden werden gevormd in de graan (figuur 6D). In de eerste, aan de andere kant werden er geen carbiden in de grens waargenomen, en de grensgrens was dunner dan die van het HX-a St-specimen (figuur 6b). We hebben SEM-analyse uitgevoerd van de HX-A als-built-specimen bij de grensgrens; De resultaten zijn weergegeven in figuur 7a. M6C, SIC, en YC werden gevormd bij de grensgrens. Deze carbiden op de korrelgrens moet de begrenzing heeft vastgezet tijdens het oplosgloeien. We hebben Fe-SEM-analyse uitgevoerd bij de grensgrens in het HX-a St-specimen. Figuur 7b toont de FE-SEM-microfoto van de HX-a ST-specimen. MC (SI, Y), (MO, W) 6C, en CR23C6-carbiden werden gevormd bij de graangrens. Deze veroorzaakten hoofdzakelijk het graangrens-pinning-effect om uiteindelijk een kolomkorrelmorfologie-

----<Figure 8 toont de IPF's van de HX- en HXa-specimens bij de St Conditie. Na de warmtebehandeling van de oplossing toonde het HX-exemplaar gegiecherde granen en de oriëntatie willekeurig (Figuur 8A). Het grootste deel van de korrels hebben een richting (figuur 8a). Het HXa-exemplaar leek echter vergelijkbaar te zijn met het HXA als>built-specimen (figuur 5b); dat wil zeggen, het had een kolomvormige korrel morfologie en de helft van de korrels bleef langs 100

direction (Figur

8b).

---------fig-

figure 9A toont EDS-mapping van de HXa ST-specimen, die Mo

Containing C in de graan (zie figuur 9A). Om de reden voor de accumulatie van M6C carbiden langs de interdendritische gebiedenna het oplosgloeien vinden, voerden we EDS mapping op interdendritische gebieden van de HXb as-built monster (figuur 9b); Bij de interdendedritische regio's werden MO, SI, C en O gesegregeerd. Materialen 2021, 14, X voor peer review 8 van 16 Figuur 9A toont EDS-mapping van de HX-a St-specimen, die Mo-rich carbiden in de graan aangeeft. Er was ook de vorming van een oxide van Y en Si-containing C in de korrel (zie Figuur 9a). Om de reden te vinden voor de accumulatie van M6C-carbiden langs de interdendedritische regio'sna de warmtebehandeling van de oplossing, voerden we EDS-mapping uit bij de interdendedritische gebieden van het HX-A als-built-specimen (figuur 9b); Bij de interdendedritische regio's werden MO, SI, C, en O gescheiden.-----------We heeft een kruiptest uitgevoerd langs de richting van de bouw (verticaal exemplaar) ennormaal tot gebouw Aanwijzingen (horizontaal exemplaar); De kruipcurves worden gepresenteerd in figuur 10. In de alsbuilt-toestand vertoonde het verticale HX-specimen een kruipend leven van 13,8 uur, terwijl het HXA-specimen een kruipend leven 1,46 keer hoger, 20,2 h (figuur 10A) vertoonde. Bovendien onthulde de HX a een hogere kruipriture-verlenging (5,7%) dan de HX (2,8%). De HX alsbuilt horizontale exemplaar vertoonde een langere engere levensduur (3,4 uur) dan het HX-a horizontaal exemplaar (0,26 uur), maar de reukstam was bijna hetzelfde in beide exemplaren (figuur 10b). Figuur 10c toont de kruipeigenschappen van St verticale exemplaren. Het HX-specimen vertoonde een kruipend leven van 3,7 uur, terwijl het HXa-specimen acht keer hoger, 29.6 uur een kruipend leven vertoonde. De HX

rupture rek (15,6%), bijna het dubbele van die van de HX (7,5%). Het HX ST Horizontaal exemplaar vertoonde een langere engere levensduur (3,6 H) dan het HXa horizontaal exemplaar (0,26 uur), maar de rek van de kruiprompting was bijna hetzelfde in beide exemplaren (Figuur 10D). Materialen 2021, 14, X voor peer Review 9 van 16 We hebben een kruiptest uitgevoerd langs de richting van de bouw (verticaal exemplaar) ennormaal tot aanwijzingen (horizontaal exemplaar); De kruipcurves worden gepresenteerd in figuur 10. In de alsbuilt-toestand vertoonde het verticale HX-specimen een kruipend leven van 13,8 uur, terwijl het HX

a een hogere kruipriture-verlenging (5,7%) dan de HX (2,8%). De HX asbuilt horizontale monster vertoonde langere levensduur kruip (3,4 uur) dan de HX

A---horizontale exemplaar (0,26 uur), maar de rek van de kruip-rompting was bijna hetzelfde in beide exemplaren (Figuur 10D).---

figure 11 toont de verschuivingrupture oppervlakken. Het is duidelijk uit figuur 11A, B dat de HX en HXa As
built verticale exemplaren langwerpige korrels vertoonden, die uiteindelijk denecking tonen en breuk induceren. Daarentegen kan eennogal splitsing

built HX en HX
a (figuur 11c, D, respectievelijk). Uiteraard, de scheuren aanwezig loodrecht op de stress-as leidde tot de splitsing