4.2. Warmtebehandeling en anisotropy-effecten op kruipeigenschappen

first, we beschouwden het graanmorfologie-effect op kruipeigenschappen. In de-built-toestand vertoonden zowel HX- als HX-a-exemplaren kolomkorrelvorming (Figuur 5). Columnar Grain-formatie is eennatuurlijk fenomeen in additief gefabriceerde materialen. Dit is bewezen door vele onderzoekers in verschillende legeringen [28.29]. De kolomkorrels worden voornamelijk toegeschreven aan de groei van epitaxiale korrel, een gevolg van de vorming van laag-by-Layer met snelle verwarming en koeling tijdens het SLM-proces [30]. Het is bekend dat materialen die een kolomkorrelmorfologie hebben, betere kruipeigenschappen vertonen [31]. Hoewel de HX-A als-built-specimen veel scheuren had, vertoonde het betere kruipeigenschappen dan het HX-specimen. De kruipeigenschappen van HX-A verticale exemplaar toonden 1,46 keer langere kruipend leven dan het HX verticale specimen in de als-built-toestand (Figuur 10A). Bovendien vormde Yttrium-toevoeging in het HX-a-specimen geënte oxiden van Y en SI (figuur 4) en langdurige engerd leven in vergelijking met het HX-specimen. De kruipeigenschappen van het horizontale als-built-monster worden weergegeven in figuur 10b. In de horizontale exemplaren toonde het HX-a-exemplaar een inferieure engerd leven in vergelijking met het HX-specimen. Dit komt door de aanwezigheid van scheuren loodrecht op de stress-as (figuur 1b). Dientengevolge, de HX-specimen HAVINg Minder scheuren (figuur 1A) vertoonden een langere kruipend leven dan het HX-a-specimen. Vanwege scheuren en kolomkorrelmorfologie in de als-built-toestand heersten anisotrope kruipeigenschappen in zowel HX- als HX-a-specimens. De oplossing van de oplossing veranderde de microstructuren van de HX- en HX-a-exemplaren. Na de warmtebehandeling van de oplossing toonde het HX-specimen een geëquiateerde korrelmorfologie en de oriëntatie werd willekeurig (Figuur 8A). Aan de andere kant behield het HX-a-exemplaar een kolommorfologie (Figuur 8B). De SEM-analyse van het HX-A als-built-monster bij de korrelgrens onthulde de vorming van carbiden aan de korrelgrens, wat aangeeft dat het graangrens-pinning-effect de kolomkorrelmorfologie (Figuur 7A) heeft gehandhaafd. FE-SEM-analyse werd uitgevoerd bij de korrelgrens in het HX-a ST-exemplaar om fasen aan de grens te vinden. MC (SI, Y), (MO, W) 6C, en CR23C6-carbiden gevormd bij de korrelgrens (figuur 7b). De graangrens die door carbiden eindigt, onderhoudt uiteindelijk de kolomkorrelmorfologie. Een ander essentieel verschil tussen de HX- en HX-a ST-exemplaren is de vorming van M6C-carbiden in de korrels van HX-a-exemplaar (Figuur 9A). Yttrium bevordert een hoge dichtheid van fijne mo-rich-carbiden en groter oxide in de graan (figuur 9A). Creep Life Langs de verticale richting van het HX-a St-specimen (29.6 uur) was acht keer beter dan die van het HX ST-specimen en de rek van CEEPRUPTURE werd bijna het dubbele van de HX ST-specimen (Figuur 10C). De graanmorfologie van HX-a ST-specimen was vergelijkbaar met die van de directe stolde (DS)ni-based superalloys [29]. Graangrenzen Normaal voor de stress-as zijn meestal de scheurinitiatiesites in conventioneel gegoten superalloys. Daarom verbetert de kolomkorrelmorfologie het kruipleven. Aldus vertoonde het HX-a St verticaal exemplaar betere kruipeigenschappen dan het HX St verticale exemplaar. Aan de andere kant resulteerde de HX ST-kruiptest in lage kruipende levensduur en ductiliteit vanwege de geëquixeerde korrelmorfologie in het HX ST-specimen. Er zijn twee extra redenen achter de kruiplevensverbetering in het HX-a St verticaal exemplaar. Ten eerste beïnvloedt de vorming van M6C-carbiden in de korrels in het HXA-exemplaar (Figuur 9A) ook de verbetering van de kruipleven in het HX-a St verticaal exemplaar. Ten tweede zijn de Y- en SI-oxiden stabiel, zelfs bij hogere temperaturen; Ze verbeteren ook de kruipweerstand door de bewegingsbeweging te belemmeren; Bovendien korrelgrens carbiden controle korrelgrens schuiven, waardoor de lagere kruipsnelheid in de HX-a specimen (figuur 13).

Additionally de vorming van continue Carbiden bij de korrelgrens (figuur 14A) resulteert in lage ductiliteit; Omdat carbiden broze fasen zijn zodra de crack-jaclewees, verspreidt het zich snel, waardoor de verlenging wordt verminderd (figuur 10c). Uit de vergelijking tussen figuur 6D en figuur 14B steeg het discrete carbide echter tijdens de kruiptest in HX-a ST en verbeterde kruipenductiliteit omdat deze carbiden (figuur 14b) weerstand bieden aan graangrens en de resulterende scheurvorming. Een kruiptest werd ook uitgevoerd op Horizontale oplossing Heat-treationed-exemplaren. In het HX-a-specimen (figuur 1b), komen deze scheuren loodrecht op de stress-as aan enneemt de stressconcentratie in de splitsingstip toe. De Easy Crack Propagation resulteert in lage kruipeigenschappen. Het HX-horizontale exemplaar toonde een betere kruipend leven dan het HX-a horizontaal exemplaar (figuur 10D) omdat de eerste minder scheuren had (figuur 1A).