Het meer van herfst
Ik herinner me heel duidelijk wanneer het verhaal gebeurde.De herfstbladeren dreven op maat tot aan de grond, en herstelden het meer, wher&3557;101; we zwommen als kinderen, onder de zon was er om het Graafschap te veroveren.Die keer waren we gelukkig.Dat dacht ik al.Maar de waarheid was dat je ernaar verlangde om me te verlaten, niet om het me te durven vertellen.Op die kostbare nacht, naar het meer kijken, vaag bewust.Je zei: " Ons verhaal eindigt. "
De regen doodde de laatste dagen van de zomer, je had mijn laatste adem van liefde gedood, sinds een lange tijd geleden.Ik denk niet dat ik het door een ander liefdesverhaal haal.Je nam het allemaal van me af.En daar stond ik, ik wist dat ik degene zou zijn die achterbleef.Maar toch kijk ik naar het meer, vaag bewust, en ik weet dat mijn leven eindigt.